Wielki kryzys gospodarczy 1929 rok
Wielki kryzys gospodarczy 1929 rok
Wielki kryzys, który nazywany jest również wielką depresją uważany jest za jeden z największych jak nie największy kryzys gospodarczy jaki miał miejsce w XX wieku. Kryzys, który rozpoczął się w roku 1929 objął wszystkie kraje za wyjątkiem ZSRR.
kryzys gospodarczy 1929
Wielka depresja rozpoczęła się w Stanach Zjednoczonych po nowojorskiej giełdzie z 24 października 1929 – Wall Street. Wtedy to zgodnie z zapowiedziami fachowców spadły ceny niemalże wszystkich akcji, a co za tym idzie doprowadziły do bankructwa oraz zadłużenia, które objęły wszystkie kraje prócz ZSRR. Kryzys gospodarczy doprowadził do zwiększenia się bezrobocia, które w tym czasie w Stanach Zjednoczonych osiągnęło około 35%. Produkcja przemysłu spadła w Stanach Zjednoczonych, Polsce i wielu innych krajach o około 50%. Wolumen handlu światowego obniżył się z 3 miliardów w roku 1929, by cztery lata później spaść do miliarda dolarów. Dzięki kryzysowi zdaniem wielu osób do władzy doszedł Adolf Hitler.
Każda firma wystawia czasami faktury. Musi nieraz skorzystać z pomocy firmy o nazwie kancelaria adwokacka. Kredyt pozabankowy pomaga jej wiązać koniec z końcem. Organizacja imprez to podstawa – klienci oraz pracownicy raz po raz oczekują zabawy. Dobrej klasy kurs przyda się na pewno, po nim można pracować w biurze rachunkowym lub innej firmie. Ważne, aby taki kurs zapewniał kwalifikacje uznawane przez pracodawcę.
Kryzys gospodarczy doprowadził do ograniczenia importu co jeszcze bardziej pogłębiło kryzys w krajach, które eksportowały towar do USA.
kryzys gospodarczy 1929 – geneza?
Wielki kryzys gospodarczy w kilku państwach trwał nawet do końca lat trzydziestych gdzie bezrobocie sięgało 40%, a zachwiany system finansowych państw nie pozwalał na zwiększenie produkcji, bowiem nie było pewności tego czy towar zostanie zakupiony przez społeczeństwo.
Aby odczuć jak najmniej kryzys i zakończyć go prezydent Stanów Zjednoczonych Franklin Delano Roosevelt wprowadził w życie program „nowego ładu”. Zgodnie z nim władze Stanów Zjednoczonych pośpieszyły z pomocą gospodarstwom rolnym. Uruchomiono także roboty publiczne, przy budowie dróg, mostów co pomogło odbić się od dna. Zgodnie z planem bezrobocie miało spaść do 10%, ale sztuka ta dla Roosevelta się nie udała.
W Polsce aby wyjść z kryzysu wprowadzono 4-letni plan inwestycyjny, który opracował Eugeniusz Kwiatkowski. Plan ten przewidywał rozbudowę Centralnego Okręgu Przemysłowego, który mieścił się w widłach Wisły i Sanu. Planowano zwiększenie liczby fabryk, niestety realizacja planu nie została zakończona z powodu wybuchu II wojny światowej.